Szafran uprawny (Crocus sativus) jest spokrewniony z innymi gatunkami krokusów kwitnącymi wiosną
i należy do rodziny kosaćcowatych. Z słupków kwiatów pozyskuje się drogocenną przyprawę - szafran.
Na zachodzie i w centrum Polski może być uprawiana całorocznie, gdyż jest mrozoodporna do -20°C.
Jak wygląda szafran uprawny?
Szafran uprawny różni się od ozdobnych krokusów uprawianych w polskim klimacie.
Sama roślina dorasta do około 25 cm wysokości; ma bardzo długie liście, które podczas porannej
rosy pokrywają się bardzo cienką, seledynową warstwą wosku. Kwiaty wyrastają zazwyczaj
pojedynczo, rzadko podwójnie, na jednym pędzie i mają charakterystyczną barwę i kształt płatków
(o nich już wkrótce). Nie zawiązują owoców.
Uprawa szafranu w Polsce
Szafrany są bardzo mało wymagającymi roślinami. Tolerują wszystkie rodzaje gleby i ilość wody,
chociaż najlepiej rozwijają się na umiarkowanie żyznej glebie i suchym, słonecznym stanowisku.
Cebulki należy sadzić w sierpniu i co 3 lata je wykopywać i rozdzielać. Aby uzyskać w ciągu krótkiego
okresu dużą ilość nowych roślin, cebule szafranów powinno się sadzić pojedynczo, nie w grupach.
Rośliny rozrastają się bardzo szybko i już w pierwszym roku po posadzeniu wypuszczą małe odrosty
a w kolejnych latach - nawet 2 "wianki" cebul przybyszowych.
W przeciwieństwie do "zwykłych", wiosennych krokusów, rośliny te wschodzą jesienią,
w polskim klimacie najczęściej w październiku - mniej więcej w tym samym okresie, co zimowity.
Kwitną w listopadzie i są zimozielone, a wiosną zamierają i jedynie wtedy wymagają
obfitego podlewania, gdyż wytwarzają cebulki przybyszowe.
Gdzie można kupić cebulki szafranów?
Cebulki szafranów nie są w Polsce powszechnie dostępne. Najwięcej ofert można znaleźć
w sklepach internetowych, znacznie rzadziej w supermarketach w okresie od sierpnia do września.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz